W Galerii pod Tekstem można obejrzeć wystawę ,,Portret kobiety”. Składają się na nią zdjęcia, obrazy, grafika i ceramika wykonane przez pensjonariuszy DPS w Kamieniu Wielkim i studentów ASP we Wrocławiu.

W czwartek 6 września w samo południe w Galerii pod Tekstem została uroczyście otwarta wystawa - wystawa prac, których autorami są pensjonariusze Domu Pomocy Społecznej w Kamieniu Wielkim (wieś położona na północy woj. lubuskiego, dokładnie w powiecie gorzowskim, w gminie Witnica) i studenci Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Ekspozycja nosi tytuł ,,Portret kobiety” i składa się na nią 146 wyjątkowych dzieł - zdjęć, grafik, obrazów i ceramiki artystycznej.

Wystawa jest niezwykła – piękna i poruszająca. Szczególnie polecamy uwadze zdjęcia i obrazy, które w niezwykły sposób ukazują kobietę w jej cierpieniu, kobietę, którą trawi nieuleczalna choroba, choroba niszcząca umysł i ciało, ale ciągle kobietę.

Ekspozycja przełamuje tabu, zmusza do refleksji nad losami ludzi często samotnych, czasami opuszczonych przez bliskich, czasami zmagających się z ciężką chorobą. Jedno i drugie często wtłacza ich świadomość w otchłań nieodwracalnej nicości. Bo jakże często uciekamy, my ludzie zdrowi i sprawni od takich obrazów i informacji o ludziach, o których wydaje się świat zapomniał.

Wystawa ma też wydźwięk terapeutyczny, zmusza nas do tego, by przestać być obojętnym, by stawić czoła takim ludzkim dramatom. Bo prawda jest taka, że wolimy pokazywać piękno otaczającego nas świata – piękno przyrody, piękne kobiety, przystojnych mężczyzn, wolimy chodzić na koncerty i wzruszać się piękną muzyką. I to jest normalne. Ale ten DPS, te pensjonariuszki to też nasz świat, to świat krzyczący w cierpieniu, to świat którego nie dostrzegamy, często nie chcemy widzieć. To tacy sami ludzie, jak my, ale wymagający większej uwagi, troski, pomocy.

Ta wystawa to również świadoma prowokacja, prowokacja do innego spojrzenia na to co nas otacza, chociaż ukryte to bywa za murami z cegły, ale też i za murami naszej obojętności.