• Plan MiastaPlan Miasta
  • Zamówienia publiczneZamówienia publiczne
  • Przetargi Przetargi
  • Projekty UnijneProjekty Unijne
  • BIP
  • e-urząd
  • Facebook
  • Youtube
  • Start
  • Dla mieszkańców

    Podatki i opłaty lokalne

    Dokładny adres rachunku bankowego:

    Gmina Nowa Sól Miasto
    ul. Piłsudskiego 12
    67-100 Nowa Sól

    PKO Bank Polski S.A.

    Regionalne Centrum Korporacyjne w Zielonej Górze
    ul. Żeromskiego 2
    65-066 Zielona Góra

    62 1020 5402 0000 0302 0365 3466

    Straż Miejska

    Posterunek SM
    ul. Towarowa 2

    • 68 475 77 80

     

    Posterunek SM
    w siedzibie Urzędu Miasta
    ("eko patrol")

    • 68 459 0 335

    Oferty pracy

    • Powiatowy Urząd Pracy
    • Praca w nowosolskich firmach
    • Urząd Miejski

    Komunikaty

    • Komunikaty
    • Informacje
    • Obwieszczenia
    • Obwieszczenia starosty
    • Poradnik zimowy 2017
    • Święto Solan 2018

    Wydziały Urzędu

    • Biuro Rady Miejskiej
    • Kancelaria Miasta  
    • Dyrektor Generalny
    • Radca Prawny
    • Rzecznik Prasowy
    • Sekretarz
    • Skarbnik
    • Straż Miejska
    • Urząd Stanu Cywilnego
    • Architektura
    • Finansowo-Budżetowy
    • Gospodarka Komunalna
    • Gospodarka Nieruchomościami
    • Integracja Europejskia
    • Inwestycje
    • Wydział Organizacyjny
    • Społeczno-Administracyjny
    • Zamówienia Publiczne
    • Przetargi na nieruchomości
    • Strefy płatnego parkowania

    Komunikacja miejska

    • Wykaz ulic
    • Komunikajca międzymiastowa - odjazdy
    • Komunikajca międzymiastowa - przyjazdy
  • O mieście

    Dla turystów

    Historia miasta

    • Przed osadą
    • Osada
    • Warzelnia soli
    • Reformacja
    • Wojna trzydziestoletnia
    • Lokacja miasta
    • Bracia morawscy
    • Wojna siedmioletnia (1756 -1763)

    Demografia

    Liczba mieszkańców ogółem: 38 690


    liczba osób w wieku przedprodukcyjnym: 6 701
    liczba osób w wieku produkcyjnym: 23 688
    liczba osób w wieku poprodukcyjnym: 8 301

  • NGO

    Telefony

    • Wydział Spraw Społecznych 68 459 03 27
    • Wykaz telefonów w urzędzie
  • Kontakt

    Siedziba Urzędu

    Adres:

    ul. M.J. Piłsudskiego 12

    • sekretariat 68 459 03 00

     

    GODZINY URZĘDOWANIA:
    Pn, Wt, Cz, Pt. 7:30 - 15:30;
    Śr 9:00 - 17:00

     google mapa

    Wpisz co chcesz załatwić

    WydziałTelefon
    SEKRETARIAT 68 459-03-00
    Specjalista ds. kontroli 68 459-03-60
    Kancelaria Miasta 68 459-03-04
    Prezydent 68 459- 03-00
    Radca Prawny 068 459-03-34
    Rzecznik Prasowy 68 459-03-53
    Sekretarz 68 459- 03-03
    Skarbnik 68 459- 03-06
    Stanowisko
    ds. Audytu Wewnętrznego
    68 459-03-03
    Straż,Miejska 68 47 57 780
    Urząd Stanu Cywilnego 68 459-03-51
    Biuro Rady Miejskiej 68 459-03-50
    Wydział Architektury 68 459-03-33
    Wydział Finansowo-Budżetowy 68 459-03-12
    Wydział Gospodarki Komunalnej
    i Ochrony Środowiska
    68 459-03-36
    Wydział Gospodarki
    Nieruchomościami
    68 459-03-45
    Wydział Integracji Europejskiej
    i Promocji
    68 459-03-61
    Wydział inwestycji 68 459 03 29
    Wydział,Organizacyjny 68 459-03-48
    Wydział,Społeczno-
    Administracyjny
    68 459-03-27
    Wydział Zamówień Publicznych 68 459-03-20
Przeszukuj - Kategorie
Przeszukuj - Kontakty
Przeszukuj - Artykuły
Przeszukuj - Doniesienia
Przeszukuj - Tagi

Przed osadą

ZIEMIE NADODRZAŃSKIE PRZED ZAŁOŻENIEM OSADY

 

Pierwsze ślady człowieka na terenie, gdzie powstało miasto pochodzą z IX - VII tys. p.n.e. Znaleziono je m.in. na terenie Starego Żabna. Stabilizacja osadnictwa w regionie nastąpiła w okresie neolitu, miedzy V-II tys. p.n.e. Od tego czasu archeolodzy dowodzą istnienie osadnictwa kultury ceramiki sznurowej, unietyckiej i dobrze udokumentowanej znaleziskami kultury łużyckiej (1400-650 lat p.n.e ).

Kres kulturze łużyckiej zadały na przełomie VII i VI w. p.n.e. najazdy ludów scytyjskich, a następnie napłynęła na te tereny ludność kultury pomorskiej. W pierwszych wiekach naszej ery ziemie nadodrzańskie znalazły się w strefie wpływów rzymskich, o czym świadczą znaleziska monet w okolicach Głogowa i Zielonej Góry, a także stanowiska archeologiczne koło Bytomia Odrzańskiego.

W okresie wędrówek ludów (V – VII w.) napłynęły nowe fale ludów słowiańskich. Prawdopodobnie ludność słowiańska zamieszkiwała powstałą już u schyłku V wieku osadę w Drogomilu, a z pewnością - funkcjonujący w VII i VIII w. gród w Popęszycach. W VIII stuleciu powstał także ośrodek grodowy w Solnikach, który funkcjonował przez kilka stuleci. Na przełomie IX i X wieku obszar ten prawdopodobnie znajdował się pod kontrolą państwa wielkomorawskiego. W połowie X wieku władzę nad Śląskiem sprawowali Czesi. W granicach monarchii wczesnopiastowskiej znalazł się dopiero po 990 roku.

W czasie panowania pierwszych Piastów ziemie nadodrzańskie stały się widownią gwałtownych konfliktów polsko – niemieckich: wojny Bolesława Chrobrego z cesarzem Henrykiem II (1002 – 1018) oraz Bolesława Krzywoustego z cesarzem Henrykiem V (w zmaganiach tych ważną rolę odegrały grody w Bytomiu Odrzańskim i Głogowie – 1109 r.). Testament Bolesława Krzywoustego w 1138 r. zapoczątkował okres rozbicia dzielnicowego w Polsce.

Śląsk jako dziedziczną dzielnicę otrzymał senior, Władysław II. Po jego wygnaniu z kraju zwierzchnią władzę przejął Bolesław Kędzierzawy. W połowie XII stulecia Śląsk przejęli potomkowie Władysława II. Ziemie nad środkową Odrą przypadły Bolesławowi Wysokiemu. Po jego śmierci (1201 r.) rządy objął jego syn Henryk Brodaty (1201–1238). Za jego panowania Śląsk przeszedł okres bujnego rozwoju gospodarczego, głównie za sprawą prowadzonej przez księcia akcji kolonizacyjnej. Śmierć Henryka Pobożnego, na polach legnickich (1241 r.) zapoczątkowała na Śląsku okres narastającego rozdrobnienia feudalnego. W połowie XIII w. wyodrębniło się księstwo głogowskie (1251 r.). Jego władcą został Konrad I. Od tej pory losy regionu związane były z dziejami tego księstwa. Rozbicie dzielnicowe było na rękę władcom czeskim, którzy na początku XIV wieku podporządkowali sobie księstwa śląskie. Próbę zrzucenia zależności od Czechów podjął Henryk V głogowski, który odbił z rąk czeskich stolicę księstwa (1342 r.), jednak wkrótce zmuszony został do złożenia hołdu.

Po śmierci ostatniego księcia głogowskiego, Henryka XI, w 1476 r. do rywalizacji o księstwo stanęła Brandenburgia i wspierany przez króla węgierskiego Macieja Korwina, książę Jan II żagański. Wojna z Brandenburgią zakończyła się sukcesem Jana żagańskiego, który opanował większość ziem księstwa, chociaż w wyniku ustaleń węgiersko-brandenburskich musiał zadowolić się tylko dożywotnią władzą nad zdobytym terytorium. W 1488 r., w wyniku przegranej wojny z królem węgierskim, Jan II utracił księstwo. W 1490 władzę nad terytorium głogowskim przejęli ponownie władcy czescy. W 1491 r. król Czech, Władysław Jagiellończyk osadził w Głogowie swojego brata, Jana Olbrachta. Po nim rządy w księstwie przejął najmłodszy z Jagiellonów, Zygmunt (1499 – 1506). Rezydujący w Głogowie Zygmunt przeprowadził w księstwie wiele reform, m.in. ukrócił rozbójnictwo, zreformował sądownictwo, przeprowadził reformę monetarną. Za jego rządów nastąpił rozwój zniszczonej wojnami dzielnicy.

Po objęciu przez Zygmunta tronu w Polsce bezpośrednia władza nad księstwem wróciła do króla czeskiego. Rządom Jagiellońskim nad Śląskiem położyła kres śmierć króla Ludwika w bitwie pod Mohaczem w 1526 r. Po tej dacie, w wyniku wcześniejszych układów dynastycznych, dzielnica dostała się pod panowanie monarchii habsburskiej.

  • Aktualności
  • Kultura
  • Sport
  • Edukacja
  • Wszytkie artykuły
  • Pilne
  • Nadodrzański Park Rekreacyjny